Eind jaren negentig maakte ik in Amerika, dat ontzettend preuts was, een serie werken met het thema borsten. Een nederlandse kennis, wiens vader bij de marine was, vertelde dat een gevleugelde uitdrukking aan boord was: "(aanspreektitel van de vader) ik ben zo moe, dat ik mijn hoofd in een doos vol met borsten zou kunnen leggen..."
Een aantal jaar later, de kennis was alweer terug naar Nederland, heb ik dit werkje gemaakt (2003).
Onlangs ontmoetten wij elkaar weer; ik heb het hem gegeven. Hij was ontzettend verrast dat ik het had onthouden en er erg blij mee, vooral omdat zijn vader een aantal jaren geleden overleden is.